چگونه می توانم ویلچر دستی را انتخاب کنم که واقعاً با زندگی من مطابقت داشته باشد؟

وقتی شروع به تست گزینه‌ها کردم، به نحوه حرکت صندلی با من توجه کردم. در طول راه متوجه شدم که برندها چگونه دوست دارندیوتنگ طراحی برای جزئیات روزمره - سرعت تا شدن، قابلیت تنظیم محور، انتخاب بالشتک - بنابراین من تحقیقاتم را بر روی آنچه واقعاً خستگی را کاهش می دهد متمرکز کردم. در این راهنما، من نحوه ارزیابی a را به اشتراک می گذارمویلچر دستیدر دنیای واقعی و اینکه چگونه ویژگی ها را با اهدافی مانند راحتی، سرعت و قابلیت حمل مطابقت می دهم.

چه نقاط دردناکی بیشتر از مشخصات روی کاغذ اهمیت دارد؟

• کشیدگی شانه و مچ دست- من به دنبال تنظیمی می‌گردم که به آرنج‌هایم اجازه می‌دهد در حین حرکت رانش کمی خمیده بمانند، با محور قرار داده شده به طوری که نوک انگشتانم در حالت استراحت به توپی محور برسد. این جایی است که حق استویلچر دستیهندسه نتیجه می دهد
• وزن در مقابل دوام- قاب‌های بسیار سبک احساس خوبی دارند، اما من همچنان استحکام مهاربندی متقاطع، کیفیت جوش و قطعات خدمات موجود را بررسی می‌کنم.
• دردسر حمل و نقل- زمان می‌برم که چقدر طول می‌کشد تا تا کنم، چرخ‌ها را بیرون بیاورم و قاب را در صندوق عقب بگذارم. اگر سریع و قابل تکرار نباشد، استفاده نمی شود.
• وضعیت و ایمنی پوست- پشتیبانی از کوسن و پشت غیر قابل مذاکره است. نقشه برداری فشار همیشه در دسترس نیست، بنابراین من از بررسی های ساده استفاده می کنم: تسکین استخوان نشسته، حمایت از ران و ثبات لگن.

انتخاب کدام فریم باعث می شود مدت بیشتری در حرکت باشم؟

قاب های سفت و سخت به من انتقال انرژی پاک تر و قطعات متحرک کمتری می دهند. قاب‌های تاشو سفر را ساده‌تر می‌کند و در صورت استفاده از ماشین‌های مشترک یا انباری تنگ، به خوبی کار می‌کند. هر کدام را که انتخاب می‌کنم، گزینه‌های کمبر، اندازه چرخ‌دار برای پیاده‌روهای ناهموار و اینکه آیا این موارد را بررسی می‌کنمویلچر دستیاز چرخ های عقب با رهش سریع و صفحات محور قابل تنظیم پشتیبانی می کند.

چگونه می توانم تنظیم را اندازه و تنظیم کنم تا شانه هایم ماندگار شوند؟

1. عرض و عمق صندلی- هدف من یک عرض مناسب است که از فشار دادن باسن جلوگیری کند. عمق بدون فشار دادن به پشت زانو از ران ها حمایت می کند.
2. موقعیت محور عقب- حرکت محور به سمت جلو، پاسخگویی را افزایش می دهد اما تعادل بیشتری را می طلبد. عقب بردن آن به ثبات می افزاید. من هر دو را در طول یک هفته تست می کنم، نه فقط یک راهرو.
3. زاویه پشت و ارتفاع- حمایت کافی برای خنثی نگه داشتن لگن در حالی که اجازه می‌دهم تنه‌ام در حین هل‌ها بچرخد.
4. انتخاب کمبر و لاستیک- 2-4 درجه کامبر ثبات را بهبود می بخشد. لاستیک های پنوماتیک نرم تر سوار می شوند. درج های جامد از تخت جلوگیری می کنند. من بر اساس سطح و تحمل نگهداری انتخاب می کنم.

قابلیت حمل در خارج از نمایشگاه چگونه است؟

• ویلچر دستی- من فریم را به تنهایی و هر چرخ را جداگانه اندازه می‌گیرم. اگر قطعات سبک اما ناخوشایند باشند، بارگذاری همچنان درد دارد.
• رد پای تا شده- من سفت‌ترین ابعادی را که واقعاً در صندوق عقب من جا می‌شود با کیف یا خواربار بررسی می‌کنم، نه یک ماشین آزمایشی خالی.
• آمادگی ترانزیت- ضد انقباض‌های قابل جابجایی، زیرپایی‌های تاب‌شونده و تکیه‌گاه‌های با چرخش سریع به من کمک می‌کنند تا بدون درام در قطار سوار شوم.ویلچر دستی.

کدام لوازم جانبی ارزشش را دارند و کدام را باید نادیده گرفت؟

• چیزهای ضروری— بالشتک کاهش فشار منطبق با مشخصات ریسک من، لبه‌های دستی ارگونومیک، محافظ‌های پره‌ای در صورت پوشیدن لباس‌های گشاد، و پمپ فشرده در صورت استفاده از لاستیک‌های بادی.
• شاید- ضد تخلیه برای کاربران جدید یا مسیرهای تپه‌ای، ترمزهای درجه یک برای فرودهای طولانی، محافظ‌های جانبی در صورت انتقال لباس‌های خراشیده.
• برای من پرش کن- سبدهای سنگین و کیسه های حجیم که درها را می بندند. من فضای باریک زیر صندلی را ترجیح می دهم.

اگر بخواهم راه‌اندازی درست کار کند، کجا باید بروم؟

هزینه نگهداری و طول عمر در طول یک سال چگونه انجام می شود؟

من هزینه کل مالکیت را به جای قیمت برچسب پیگیری می کنم. بلبرینگ ها، لاستیک ها، لوله ها و اثاثه یا لوازم داخلی قابل پیش بینی هستند. قاب های سازندگان معتبر در دسترس بودن قطعات بهتری را ارائه می دهند. خوب مشخص شدهویلچر دستیکه از شانه‌های من محافظت می‌کند، وقتی تعداد بازدیدهای کمتر از کلینیک و تعداد روزهای از دست رفته کمتری را می‌شمارم، بسیار بیشتر از هزینه‌اش صرفه‌جویی می‌کند.

چرا جزئیات از کف کارخانه برای راحتی من اهمیت دارد؟

جوش های تمیز، تراز مربعی، و صفحات محور دقیق، رول صندلی را صاف و بی صدا می کند. این جایی است که با تفکر ساخته شده استویلچر دستیبرجسته است: حداقل انعطاف در زیر بار، درگیری ثابت ترمز، و سخت افزاری که در برابر شل شدن مقاومت می کند. قبل از شروع خستگی، جزئیات کوچک تا چه حد پیش می روم تغییر می دهد.

کدام مسیر آزمایشی ساده بیش از یک چرخش نمایشگاه به من می گوید؟

1. یک بلوک پیاده رو ناهموار برای قضاوت در مورد لرزش و بال زدن کاست.
2. یک برش حاشیه و یک سطح شیب دار ملایم برای احساس مقاومت در برابر غلتش.
3. یک دری محکم برای بررسی فاصله دست و سرعت تا کردن و حمل کردن.
4. ده دقیقه در ارتفاع میز برای تأیید وضعیت و دسترسی دست.

اگر الفویلچر دستیاین مسیر را راحت می گذراند، معمولا برای هفته من کار می کند.

اگر بخواهم راه‌اندازی درست کار کند، کجا باید بروم؟

اگر انتخاب‌ها را مرتب می‌کنید و می‌خواهید یک تناسب عملی داشته باشید، از مسیر روزانه و اندازه‌گیری بدن خود شروع کنید، سپس دو یا سه فریم را انتخاب کنید و آنها را برای یک هفته آزمایش کنید. اگر به راهنمایی نیاز دارید یا می‌خواهید گزینه‌های متناسب با روال خود را مقایسه کنید، تماس بگیرید—بیایید ویژگی‌ها را با روز واقعی خود مطابقت دهیم. مدل ها را کاوش کنید و یک توصیه شخصی برای aویلچر دستی، یا4. தொடர்ச்சியான 360° சீரமைப்பு திறன்برای توصیف مسیر، ذخیره سازی و اهداف راحتی شما. ما سریع پاسخ می‌دهیم، و می‌توانیم به شما کمک کنیم پیکربندی را قفل کنید که از همان روز اول احساس درستی داشته باشید.